LA AMIGA ESTUPENDA . Elena Ferrante.

La amiga estupenda é o primeiro volume dunha tetraloxía dedicada a estas dúas amigas napolitanas.

A cidade de Nápoles durante os anos 50 é o escenario elixido por Elena Ferrante para botar á vida a dúas raparigas: Lina e Lenù. As súas historias son as historias dunha sociedade onde sobrevivir é a única tarefa á que se encomendan.

A novela semella un cadro costumista que vai cobrando vida a medida que Lina e Lenù van pisando as rúas e participando dunha vida na que deben sobrevivir como heroínas.

Mergullámonos na vida das familias, comemos con elas e ata chegamos a comprender os seus movementos e os seus comportamentos: actúan empurradas polo afán de supervivencia, de seguir vivos e non sucumbir a esa riada de miseria.

O lector/a, levado da man de Lenú, a narradora, asiste a un verdadeiro espectáculo: os asasinatos, as estorsións, o poder do diñeiro, a política clandestina...

Neste primeiro volume, Elena Ferrante céntrase na infancia e adolescencia destas dúas mozas. Lina irá marcándolle o sendeiro a Lenú, un sendeiro que ela mesma non vai seguir porque antepón as necesidades da súa familia ás súas propias. A escola, a lingua, fronte ao dialecto que predomina entre as familias que viven nese barrio, convértense en marcas diferencias para Lenù: falar en italiano e ir á escola suporalle ser respectada e mesmo valorada. Xa dende as primeiras páxinas vemos un desexo de aferrarse á escola como medio para saír desta situación abafante e caótica na que están inmersas.

As diferenzas entre home e muller son evidentes: o home é o que trae o soldo á casa, a muller é unha posesión que debe estar ao seu servizo. A violencia forma parte da propia idiosincrasia do Nápoles dos anos 50, onde todo o coro de personaxes debe adaptarse a ese espazo no que lles tocou vivir.

En definitiva, unha novela que daría para horas e horas de tertulia e que a ningunha de nós deixou indiferente.

Temos deberes para o verán!! A próxima lectura: La hija de la criada de Barbara Mutch